Едно од прашањата за кое многу се дискутираше во последната година е дали конфликтот на Блискиот Исток ќе избие и ќе прерасне во регионален? Ако се прашаат САД и нивните сојузници, тие нема да го сторат тоа.

САД, Обединетото Кралство и голем број други западни земји го прогласија Хезболах како терористичка организација. Американскиот претседател Џо Бајден го нарече убиството на генералниот секретар на Хезболах Хасан Насрала „мерка за правда за неговите многубројни жртви“ во саботата.

Што го чека Блискиот Исток?

Но, постои страв од она што може да следи. Американскиот претседател повикува на деескалација и дипломатско решение. Но, дипломатијата предводена од САД за ограничување на кризата на Блискиот Исток не успеа.

Висок дипломат од Блискиот Исток изјави за SkyNews дека атентатот е удар за американскиот претседател, пренесува N1.

„Со сите бомби и милијарди што им ги даде на Израелците, најмалку што можеа да направат за него во последните недели од неговиот мандат беше прекин на огнот во регионот“, рече тој.

Дипломатијата е во застој, па што ќе се случи понатаму зависи од Иран и Израел.

Иранска одмазда?

Според SkyNews, Иран можеби чувствува дека нема друг избор освен да интервенира во конфликтот за да го спаси Хезболах.

Иранците долго време го гледаа Хезболах како полиса за осигурување против денот кога Израел би можел да го нападне самиот Иран. Ако се посомнева дека некој сојузник е блиску до колапс, дали ќе се вклучи?

Ако тоа се случи, сојузниците на Израел, предводени од САД, може да се чувствуваат принудени да застанат на страната на Израел. Војна од сите размери, за која се стравуваше речиси една година, може да го зафати регионот.

Зошто Иран веројатно нема да избрза?

Но, постојат добри причини зошто Иран веројатно нема да избрза со акција. И покрај сиот нивен фанатизам, ајатоласите во Техеран се прагматични и пред се се стремат да ја зачуваат власта. И покрај целиот хаос на Блискиот Исток, тие го следат ова правило веќе 45 години, откако ја презедоа власта.

Иранскиот режим не е толку силен ниту во моментот – тој е економски осакатен од санкции и лошо управување, а социјално и политички со месеци граѓански немири, иако тие сега се задушени.

Освен тоа, постојат ограничувања на она што Иран би можел да го постигне со директна воена интервенција во војна на 2.000 километри од неговите граници. Исто така, Иранците размислуваат долгорочно, па можеби претпочитаат да се прегрупираат и да ја напуштат борбата за друга можност.

Што можеше да направи Израел?

Погребот на Насрала и неговите помошници ќе биде во центарот на силен гнев и ќе ги зголеми тензиите. И што после? Ќе зависи и од Израел.

Израел би можел да го искористи овој моментум и да започне копнена инвазија на Либан за да го избрка Хезболах од границата. Тоа би бил и крајно опасен момент, кој потенцијално ќе привлече поддршка од милициите и иранските сили со седиште во Сирија.

Ридовите на  Јужен Либан се предавнички терен за армија како израелската, која се потпира на пешадија и тенкови. Тие би можеле да бидат вовлечени во долготрајна и деструктивна кампања која потоа може да го дестабилизира регионот.

Не треба да се занемари ниту самиот Либан. Непријатниот компромис меѓу завојуваните фракции од граѓанската војна од 1970-тите и 80-тите траеше со децении, но кревката статус кво сега е под закана. Ако Либан се врати на фракциони борби, регионалната стабилност исто така ќе биде поткопана.

Блискиот Исток е во сериозна опасност од понатамошна ескалација. Западните и регионалните дипломати работат деноноќно за да го повлечат од работ, но неодамнешните напори пропаднаа и се чини дека ниту Израел ниту Хезболах не слушаат.

Обезглавениот Хезболах е „спремен“ за израелска копнена офанзива