Олексиј со месеци се бори да одржи тенок појас земја опкружен од руските сили.
Сега него го брзаат да го одбрани нападот на Москва во регионот Харков, како и многу други војници кои се движеле од другите делови на линијата на фронтот на Украина.
Тоа е прераспоредување симптоматично на новиот фокус на оваа војна, пишува Би-Би-Си.

Олексиј во последните девет месеци разговарал со британските новинари и постојано ги известувал за случувањата на фронтот. Сега од североисточна Украина, тој ја опиша разликата во борбите како „огромна“.

И покрај ограничените залихи, минималните добивки и зголемените загуби, Киев инсистира дека неговото јужно упориште на окупираниот источен брег на реката Днепар е сè уште значајно.

Тоа е местото каде што Олексиј се борел во последните осум месеци.

Последен пат кога новинарите на Би-Би-Си разговарале со него пред шест месеци, условите на мочурливата река ги опишал како „пекол“. Работите не се подобриле.

„Успеавме да го одржиме мостот, но ниедна опрема не го помина, и ниту еднаш не сме ја пробиле руската одбрана“, вели тој.

Морнарицата соопшти дека областа била сведена на „месечински пејзаж“, при што цели села се срамнети до темел.

И таму Украинците претрпеа големи загуби.

„Ние уништивме многу руска опрема, а тие уништија голем дел од нашиот персонал“, вели тој. „Ги оставивме нашите најдобри момци на брегот на реката“.

И покрај минималниот напредок и зголемените загуби, украинската војска вели дека остварува три цели со овој мост:
1. Да се ​​извлечат војски за освојување од друго место;
2. Да се ​​ограничат руските артилериски напади врз градот Херсон преку реката;
3. На крајот да го премине во доволно голем број за да се ослободи територија.

Олексиј вели дека ветената американска воена помош постепено почнувала да пристигнува, но не целата таа стигнала до линијата на фронтот каде што бил сместен.

И покрај делумното присилување на Русите назад, украинските трупи сè уште трпат постојан руски оган.

„Секое движење веднаш беше покриено со артилерија или беспилотни летала“, објаснува тој. „И Русите не беа загрижени од нашето присуство таму; станавме куфер без рачка. Војниците таму не можат да заминат и сите разбираат дека тоа е бескорисно“.

Се надева дека новиот закон за мобилизација, кој стапи на сила минатиот месец, ќе помогне да се одморат војниците како оние што се борат на источниот брег.

„Тоа нема да промени ништо!“ вели Бостон, командант на единицата за фрлање пламени, кој сè уште се бори на источниот брег. Бостон е неговото воено кодно име.

Тој испратил видеа од него како патролира во Кринки покрај реката.

„Луѓето треба да се приклучат на армијата од 20 години“, вели тој. „Но, има проблем, многу мажи отидоа во странство [за да избегаат од регрутирање]. Никој не сака да се врати, никој не сака да се бори и никој не сака да умре“.

Нивните сведоштва британските новинари му ги соопштиле на Дмитро Плетенчук, портпаролот на Јужните одбранбени сили на Украина.

„Во споредба со руските загуби, нашите се значително помали“, објаснува тој. „Второ, губиме војници на овој дел од линијата на фронтот не повеќе отколку во другите области“.

По дефиниција, регрутот никогаш нема да биде толку мотивиран како волонтер. Исто така, полесно е да се инспирираат војници кога борбите се одвиваат на вашиот начин. За Украина, а особено на источниот брег, тоа не е.

„Оние кои беа принудени да ја бранат својата земја се довчерашните цивили“, вели Плетенчук со насмевка. „Тие секако ќе имаат поинаква перцепција за армијата“.

Пред пристигнувањето на повеќе западна воена помош, украинските генерали веруваат дека Русија се обидува да го прошири бојното поле и дополнително да ги прошири своите одбранбени единици.

Офанзивните трупи се повеќе од еден месец во североисточна копнена офанзива, и додека Украина го забави нивниот напредок, нема попуштање.

Затоа Олексиј сега се наоѓа на стотици километри подалеку од регионот Херсон.
„Сè се случи набрзина и немаше никаква подготовка“, вели тој.

„Сите се тука: маринци, сили за воздушен напад, Државната гранична служба, редовна пешадија, територијална одбрана и национална полиција“.

„Исто така, има повеќе дронови на небото во споредба со источниот брег на Днепар“.

Москва моментално е на врвот во овој индустријализиран конфликт, при што Киев се бори да се спротивстави на својата работна сила, оружје и тактики.

Украинскиот претседател Володимир Зеленски признава дека истекува времето за дипломатско решение кое ја фаворизира Украина, поради што неодамна одржа мировен самит во Швајцарија.

Стануваше збор за градење глобална поддршка за мир според неговите услови. Додека речиси 80 земји потпишаа договор, важните регионални сили во Африка, Блискиот Исток и Јужна Азија не го потпишаа тоа.

Русија не беше поканета, но пред состанокот, Владимир Путин побара украинските трупи да се повлечат од четири региони кои тој делумно ги окупира.

Неговите услови се максималистички толку и нереални, но неговата доминација на бојното поле значи дека потенцијалниот мировен договор би можел подобро да одговара на неговите услови отколку на Киев.