Отпадот од храна е еден од најголемите проблеми со кои се соочува светот денес, но добрата работа е што секој од нас може да помогне во решавањето на овој проблем.

Еве неколку совети како да го спречите и намалите фрлањето храна, а клучот е да го планирате купувањето и да знаете што значат етикетите на храната, особено разликата помеѓу „употребливо до“ и „најдобро да се употреби до“.

Читањето на датумите на истекување на рокот на употреба, заедно со правилното складирање на храната, може да го намали отпадот од храна.

Рок на употреба на храната е периодот во кој храната е безбедна за употреба, но само доколку се исполнети условите за правилно транспортирање, складирање и користење. Затоа, важно е да се разликува кога датумот на истекување на храната е означен како датум за минимална издржливост „најдобро да се употреби до“ или „употребливо до“.

Датумот на минимална издржливост („најдобро да се употреби до“ ) го претставува периодот во кој може да се очекува храната да ги задржи своите оптимални органолептички својства, оригинален изглед, вкус и текстура. По минималниот рок на траење, некои од овие својства може да се променат, но храната ќе биде безбедна за консумирање некое време, под услов пакувањето да биде неотворено и неоштетено и храната да се чува според упатствата на пакувањето. Ова најчесто се однесува на чаеви, кафе, тестенини, зачини, бисквити и сокови.

За расиплива храна, како што се свежо месо, свежа риба и свежо млеко, се користи ознаката „употребливо до“ (use by). Оваа ознака го означува датумот до кој храната е безбедна за јадење и може да се консумира само до тој датум.

„Употребливо до“ се практикува на пример на фабрички спакувано свежо месо, свежа риба, свежи тестенини, свежо млеко, меки и свежи сирења, подготвени (измиени и исечени) салати од зеленчук и овошје, сендвичи, свежи паштети и сосови. По истекот на рокот, оваа храна се смета за небезбедна и штетна по здравјето и не треба да се консумира.

Датумскиот печат е даден како ден, месец и година, во зависност од очекуваниот рок на траење. За рок на важност пократок од три месеци се наведуваат денот и месецот, а за рок на важност подолг од три месеци и пократок од 18 месеци, се означува месецот и годината. Ако рокот е подолг од 18 месеци, тогаш се означува само годината. Понекогаш се дава целосен датум, т.е. ден, месец и година, пишува „Пункуфер“.