Заминувањето на странски работници во Албанија започна пред околу две години, како решение за недостигот на работна сила.

Бизнисите кои работат главно во фабрики за туризам или облека, познати како фасонери, земаа работници од азиски, африкански или дури и јужноамерикански земји.

Но, Ѓерѓи Ѓика, лидер на Модната комора во Албанија, сега вели дека предлогот на албанската Влада претставувал трошоци за овој сектор, а не решение, бидејќи повеќето од странските работници, според него, си заминале.

„Зедов 800 странски работници главно од Непал и Бангладеш, а знаете ли колку од нив имам денес? Ни 80, сите ги нема. Имаа култура на работа, работеа напорно, но тоа што сите заминаа наеднаш покажува дека дошле со друга цел, а не да работат овде“, вели Ѓика за Радио Слободна Европа.

Според него, Албанија ја користеле како транзит за илегален влез во која било земја во Европската унија.

Според Ѓика, има десетици илјади слободни работни места и има многу тешкотии во наоѓањето работници.

„Ќе се обидам да најдам решение внатре во државата, повеќе не се трудам со странски вработени, бидејќи тоа се покажа само трошок. Платив околу 1.500 евра за да регрутирам само еден работник. За 800 што ги добив, трошокот беше превисок. Додадете го тука обезбедувањето сместување, храна, месечна плата – сето тоа се трошоци“, вели Ѓика.

Исмет Криезиу за Радио Слободна Европа вели дека две девојчиња од Непал осум месеци работеле како чистачки во овој хотел.

„Кога видов дека доцнат, отидов во нивните соби и сфатив дека побегнале ноќе, таму ги оставиле договорите за работа и добиената виза за вработување во Албанија. Ја известив полицијата за нивното заминување, но, се разбира, не очекувам да бидат фатени, бидејќи сè почесто слушам такви случаи. Доаѓаат во Албанија, работат неколку месеци, ги заработуваат парите што им требаат и бегаат на Запад“, вели Криезиу.

Тој вели дека двете девојки, 23 и 35 години, кои ги нарекувале Лулу и Туту, биле многу редовни во работата и не изразиле никакво незадоволство.

„За секоја од девојчињата се исплатени 800 евра на фирмата за вработување, која им овозможи пристигнување од Непал во Албанија и уште 600 евра за процесот на добивање работна дозвола и дозвола за престој. Обезбедено е сместување и храна и им се плаќало по околу 400 евра месечно“, вели Криезиу.

Според него, ова бил огромен трошок кој не вредел.

Експертот за вработување Кумрије Жика вели дека бегството на работници стана феномен во некои сектори и дека не се работи за посебни случаи.

„Не само мажите, туку и жените кои дојдоа во Албанија од азиските земји избегаа. Има – да речеме – масовен егзодус. Така изгледа организирано. Тие ги оставаат своите работни места, пасошите, документите и си заминуваат“, изјави Жика.